Dublin Core
Title
Bağlama Dayalı Dil Öğretimi ve Çağdaş Yöntemler
Abstract
Eski çağlarda dil dendiğinde akla gelen ilk ve en önemli yapılar sözcükler olmuştur. Dil öğretimi salt sözcüklerin ezberlenmesi şeklinde algılanıyordu. Sözcükler bağlamdan soyutlanarak ya da akla gelen ilk anlam ve algılarıyla öğretiliyordu. Zamanla düşünce sistemleri her alanda olduğu gibi dilde de değişti ve gelişti. 19. yy’da yapılan tipolojik dil çalışmaları dillerin evrensel yönlerinin ortaya çıkmasına sebep oldu. Tipolojik dil çalışmalarının sonucunda 20.yy’da F. De Saussure dile sistem düşüncesini getirdi. Dildeki sözcükleri bir sistem içerisinde birbiriyle ilişkilendirerek sözcüklerin muhtevalarının(içerik) kavram ve kapsamını dil içi ve dil dışı bağlamla betimlenmesine kapı araladı. Saussure’ün ardından gelen dilbilimciler bunu daha da geliştirdi. Dildeki sistem düşüncesi bağlamın ortaya çıkmasına sebep oldu. Bağlam ise en belirgin şekilde dil öğretimi alanını etkilemiştir. Eski yöntemlerle yapılan dil öğretiminde sözcüklerin anlam tasnifi dikkate alınmadan daha çok onların şekli yönleri nazarda tutulurdu. Bu gelenek Saussure’la başlayan dile bakış açısının değişmesine paralel olarak yerini modern yaklaşımlara bırakmıştır. Günümüzde yeni yaklaşımlarla dil öğretim yöntemleri uygulanmakta ve dil öğretim araç gereçleri dil içi ve dil dışı bağlamı dikkate almaktadır. Bu bildiride bağlama dayalı dil öğretimi, dil öğretim materyalleri ve yöntemleri açısından değerlendirilecektir.
Keywords
Conference or Workshop Item
PeerReviewed
PeerReviewed
Date
2012-05-04
Extent
771