T.C. MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI’NIN “100 TEMEL ESER” LİSTESİNİN KANON AÇISINDAN İNCELENMESİ

T.C. MİLLİ EĞİTİM BAKANLIĞI’NIN “100 TEMEL ESER” LİSTESİNİN KANON AÇISINDAN İNCELENMESİ

ŞAHAN, Hürdünya

Anahtar Kelimeler: Kanon, Türk Edebiyatı’nda Kanon, Kanonik Metinler, 100 Temel Eser. ÖZET Yunanca kanon (“değnek, cetvel; daha sonra “ölçü, kural”) ile Latince canon (“kural, norm”) sözcüklerinden Batı dillerine geçen kanon sözcüğü çoğu zaman “klasik” kavramı yerine kullanılmıştır. Kanon, bu basit sözlük anlamları dışında, bugün Türk Edebiyatı’nda “klasik” ya da “büyük yazarların ölümsüz eserleri” anlamlarını da taşıyacak şekilde kullanılmaktadır. Sözcüğün farklı anlamları ve tarihsel gelişimi göz önünde bulundurularak “100 Temel Eser Listesi” bu bakımdan incelenecektir. Bu listeye 73 Türk Edebiyatı sanatçısı alınmıştır. Türk Edebiyatı’nda kanon meselesi ele alınarak, listeye alınan eserler birer kanonik metin midir sorusuna bu bildiride cevap aranacaktır. Bu bağlamda yazarlar ve metinler kendi içlerinde, öncelikle yazıldıkları dönem açısından, ardından listeye alınmalarında etkili olan unsurlar ve nitelikleri açısından incelenmiş, Türk Edebiyatı’nda kanonun varlığı; kanonik ve kanon dışı metinler tespit edilmiştir

Article
PeerReviewed

ISSN 2203-4548

International Burch University

2013-05-17

2235