ESKİ TÜRK EDEBİYATINDA ÂŞIĞIN BEĞENME, İMRENME VE KISKANMA HALLERİ

Dublin Core

Title

ESKİ TÜRK EDEBİYATINDA ÂŞIĞIN BEĞENME, İMRENME VE KISKANMA HALLERİ

Author

DİNÇER, Zeynep

Abstract

Anahtar Kelimeler: Eski Türk Edebiyatı, Şiir, Beğenme, Kıskanma, İmrenme. ÖZET Klâsik Türk Edebiyatı, Yüksek Zümre Edebiyatı, Saray Edebiyatı, Eski Türk Edebiyatı ve Divan Edebiyatı gibi çeşitli isimlerle anılan edebiyat dönemi sevgili, âşık ve rakip üçgeni etrafında dönen bir aşk kurgusunu ele almaktadır. Bu aşk kurgusunda âşık; bütün sıkıntıları yaşayan, sevgiliye ulaşamayan, onu her zaman rakibin yakınlarında gören kısacası yenilgilerle donatılmış bir tiptir. İşte bu durum dahilinde, onun farklı; ama birbirine oldukça yakın ruh hallerinden kıskanma, imrenme ve beğenme unsurları üzerinde durulmuştur. Böylece âşığın rakip karşısındaki değişken tutumları tanımlanmıştır. Bu yapılırken de öncelikle geleneğin şiir türünden hareket edilmiş ve şiir örnekleriyle âşığın psikolojik dönüşümleri gösterilmiştir.

Keywords

Article
PeerReviewed

Identifier

ISSN 2203-4548

Publisher

International Burch University

Date

2013-05-17

Extent

2262